Drie tips om meer ontspannen te gaan presenteren

Leren en perfectie gaan niet samen

Stel je wilt leren snowboarden. Je hebt les genomen, hebt de basics ongeveer onder de knie en wilt beter worden. Wat is de volgende stap? Het juiste antwoord is natuurlijk dat je moet gaat oefenen. Het heeft niet zoveel zin om nog 10 YouTube filmpjes te bekijken, nog een half uur met een mede-cursist te overleggen, je precieze route in kaart te brengen en er nog een boek over te lezen.

Leren gaat van hotseflots. Je zoekt zinnige instructie en gaat het dan maar proberen. En dan val je ‘s. En dan sta je weer op, krijgt nog wat nieuwe instructie en probeert het opnieuw. Als je dat lang genoeg volhoudt en een goeie instructeur hebt, word je beter.

Wees aardig voor jezelf, ook als het nog niet perfect is

Een deelnemer vertelde bij de follow-up dat zijn spanning bij het presenteren gezakt was van een 9 naar een 4. Fantastisch resultaat. Alleen had hij bij een grote presentatie in het Engels voor belangrijke klanten toch nog wel een 6/7 gescoord aan het begin van de presentatie. Hij vertelde dit op een strenge, wat bozige toon, het was duidelijk dat hij het vond dat hij onder de maat gepresteerd had.

Ik herinnerde hem er aan dat hij van spanningsscore 9 afkwam, dus dat hij het feitelijk fantastisch gedaan had en vroeg hem of hij zichzelf hier wel erkenning voor gegeven had. Dat was nog niet in hem opgekomen.

Soms zijn we zo streng voor onszelf dat alleen het bereiken van ons doel telt. De reis er naar toe moet zo snel mogelijk achter de rug zijn; we nemen het onszelf kwalijk dat er überhaupt een reis nodig is. Als je snelle vooruitgang wilt is het belangrijk dat je jezelf aanmoedigt, complimenten geeft en stil staat bij je overwinningen.

Wees aardig tegen jezelf, ook als je onaardig tegen jezelf geweest bent

Als je aandacht gaat geven aan je self-talk, dus wat je van binnen tegen jezelf zegt, kom je er vaak achter dat dat niet al te vriendelijke monologen zijn. Je geeft jezelf op je kop, bent buitensporig streng en zegt soms zelfs ronduit lelijke dingen tegen jezelf bij tegenslag. Niet heel stimulerend of bemoedigend.

Grappig genoeg geeft dit inzicht op zich weer aanleiding tot boze terechtwijzingen: “Moet je horen wat ik allemaal tegen mezelf zeg. Echt achterlijk. Ik ben gewoon zelfdestructief.”. Terwijl de reden van je strengheid heel begrijpelijk en nobel is: je hebt de lat hoog liggen, je accepteert geen smoesjes van jezelf.

Het enige is, het helpt niet zo. Iedereen maakt fouten of zit er wel eens naast, dat is wat wij mensen met elkaar delen. Dus wees een beetje aardig voor jezelf, ook als je niet zo aardig bent geweest tegen jezelf.