Stel, je legt midden in een doolhof een lekker hapje eten neer en laat twee soorten dieren zoeken naar de buit. Eerst laat je een actiegericht dier zoeken. Die gaat recht op het doel af. Daarna laat je een omgevingsgericht dier, een zogenoemde scharrelaar los. Het actiegerichte dier wint de wedstrijd omdat het natuurlijk tijd scheelt als je meteen op zoek gaat naar de oplossing.
Maar stel nou dat je dit experiment nòg een keer uitvoert en het doolhof ietsjes anders inricht? Dan is de uitkomst opmerkelijk genoeg andersom: de scharrelaar is nu eerder bij het doel.
Hoe kan dat? Dat zit zo. Het doelgerichte dier gaat de tweede keer weer recht op het doel af, maar aangezien de weg ietsjes anders is, raakt het onderweg gefrustreerd. De vorige keer had het succes met de route, waarom lukt het nu niet? De scharrelaar heeft veel minder last van deze frustratie en scharrelt zichzelf rustig naar het doel toe.
We leerden over dit onderzoek van hoogleraar aan de faculteit der Sociale Wetenschappen aan de VU, Karen Oudenhoven van der Zee. Met mensen is het net zo, legde ze uit. Actiegerichte mensen bereiken in eerste instantie sneller hun doel. En dat wordt gewaardeerd op de werkvloer. Organisaties moeten immers een beetje up tempo hun doelen bereiken om te overleven.
Openstaan voor het nieuwe
Deze doelgerichte mensen worden ook vaker gepromoveerd, ze mogen nieuwe dingen gaan doen, ze mogen bijvoorbeeld naar het buitenland. En juist daar krijgen ze het vaak moeilijk. Omdat je in een andere cultuur juist veel moet exploreren, wat rond moet scharrelen om connecties te maken, verbinden, openstaan voor wat er op je pad komt.
Laat dit nu een mooie vergelijking vormen met de huidige arbeidsmarkt. Het continu veranderende doolhof dat de werkvloer heet, vraagt om leiders met nieuwe vaardigheden. Niet alleen maar recht op het doel af, daar verandert onze wereld te snel voor. Wat gisteren goed werkte is vandaag weer achterhaald.
Veranderende werkvloer
Zo spreken wij regelmatig partners van consultancy firms die verbaasd en een beetje geïrriteerd zijn over de jonge mensen in hun organisatie: hoezo willen die niet 60 uur per week werken? Waarom willen ze niet (net zoals zij hebben gedaan) 20 jaar keihard buffelen en dan als ultieme beloning partner worden? Wat piepen die jonkies toch de hele tijd over work-life balance, over diversiteit, over een fijne werkomgeving?
Begrijpen hoe we elkaar echt zien op de werkvloer?
Tijdens corona dienden zo’n 47 miljoen Amerikanen hun ontslag in: ‘The Big Quit’, wordt dit fenomeen al genoemd. Corona gaf mensen de tijd na te denken waar ze mee bezig waren en ze waren niet blij met de uitkomst. McKinsey onderzoek laat zien dat deze mensen weg gingen omdat ze te weinig waardering ervaren. Hetzelfde onderzoek laat zien dat de werkgever denkt dat ze vertrokken omdat ze ergens anders meer geld konden verdienen.
Ergo: succesvolle go-getters verbazen zich over het veranderende doolhof en verliezen ondertussen the war on talent. Dat pleit voor een nieuwe generatie inclusieve leiders die wat minder actiegericht is en wat beter is in bewust scharrelen.
Inclusieve leiders
Wat moet je dan precies doen als ‘rondscharrelende’ inclusieve leider?
Daar zijn boeken over vol geschreven en daar kun uitgebreide trainingen over volgen (bij ons!), maar als je vandaag al wilt starten kun je beginnen met de vraag: waar kom ik nou nooit uit mezelf omdat ik druk onderweg ben naar m’n doel? Met wie praat ik nooit uit mezelf omdat ik denk dat we weinig raakvlakken hebben? Wat lees of zie ik nooit omdat het buiten m’n interesseveld ligt?
Vervolgens schuif je bij de lunch aan bij die nieuwe piepjonge collega. Je leest een krant die je anders nooit leest. Je doet een keer mee met het lunch wandelclubje met collega’s waar je altijd meewarig naar kijkt als ze voorbij komen. Als vanzelf leg je nieuwe verbindingen, doe je nieuwe inzichten op en maak je je leefwereld diverser.
Misschien klinkt dit je te doelloos. Alsof je maar wat doet zonder dat het duidelijk is wat het oplevert. Als dat het geval is raad ik je aan om het scharrelen in te plannen (lekker doelgericht) en het anders te noemen (dat helpt altijd bij nieuw gedrag).
Dus doe met me mee en zet in je agenda: aankomende maandag tussen 12:00 uur – 13:00 uur: engaging for impact.
Scharrel ze.
Meer leren over welke skills en kennis inclusieve leiders hebben?
